Het is geweldig om mee te maken hoe een deels Limburgse band blijft groeien en langzaam én erg zelfzeker over de landgrenzen heen, zijn muzikale trip vastberaden verder zet. De Boogie Beasts doen dit al sinds hun debuut album ‘Come and Get Me’ (2015) en ‘Deep’ (2019), waarvan we ons de pré-release party in de Muziekodroom (MOD) in Hasselt nog goed herinneren. Nummers als “Calling My Name” en “Shake’em”, die tijdens hun optredens vaak gespeeld worden, zijn bij vele fans ondertussen al “bijna” klassiekers geworden. Ondanks de moeilijke Covid-19 maanden slaagde BB erin om aan een derde studio album te werken, op te nemen en ook uit te brengen. Vorige maand verscheen bij Naked -“ingeleid” met de derde single “Like a Snake”- studio album #3: ‘Love Me Some’. Voor sommigen na het horen misschien wel verrassend, voor anderen nog altijd erg vertrouwd.

Dat de Boogie Beasts een Belgische roots band pur sang is, blijkt uit de line-up van de band die eind 2019 wijzigde omdat gitarist/zanger Mathias Dalle de groep verliet, maar nog altijd de beide landsdelen netjes in evenwicht houdt: nieuwkomer Patrick Louis (gitaar/zang) & Fabian Benardo (harp) zijn afkomstig uit resp. de provincies Namen en Luik en Jan Jaspers (gitaar/zang) & Gert Servaes (drums) uit Limburg, wat, na hun éérste jamsessie in hun thuisbasis De Blauwe Kater in Leuven, al 10 jaar na datum géén communautaire problemen geeft.

Eerdere muzikale escapades waren er van genoemden in verschillende formaten in het Waalse en Vlaamse Gewest. De rode draad in het BB-verhaal  is Houthalenaar Jan Jaspers. We moeten teruggaan naar 1999, naar het eerste optreden van High Five Jive tijdens het Swing -Blues for the People- Festival in Wespelaar. Swing blijft belangrijk in de muzikale carrière van Jaspers, want, wat gebeurt er als Henk van der Sypt (Last Call) en Filip Casteels (El Fish) de handen in mekaar slaan, om uitsluitend covers van blues klassiekers te brengen? Dan worden die klassiekers psychedelische delicatessen en heet de band Dizzy Dimples (Jan Jaspers: zang, gitaar - Filip Casteels: gitaar - Henk Van der Sypt: mondharmonica - Bart Lievens: bas & Gert Servaes: drums). In 2002 staat Jaspers met de Dizzy Dimples opnieuw op Swing. In 2004 verandert de line-up en de nieuwe naam van de band van Jaspers wordt Voodoo Boogie, met twee oudgedienden (Jan Jaspers en Gert Servaes) en met als bassist Rob Vanspauwen en als toetsenman Wouter Haest (piano, Rhodes, Hammond). Het éérste publiek optreden doen ze in Houthalen, tijdens hun “eigen” Blues In Bloom. Op 20/10/2013 speelde Voodoo Boogie in de Blauwe Kater hun (voorlopig) laatste show, met nog éénmaal de originele line-up. We zien Jan Jaspers samen met Henk Van der Sypt tijdens Swing 2013 nog eens terug als The John Henry Orchestra, een occasioneel side project van beiden, om de bogen niet altijd te gespannen te hebben staan. De cirkel sluit zich (voorlopig) als men in september 2018 aan het recreatiepark De Plas in Houthalen de Blues in Bloom Revival organiseert en waar, naast o.a. Blues Lee, ook eenmalig de originele High Five Jive line-up optreedt. Of is dit ook weer een voorlopig laatste optreden? Who knows?… 

Bernardo en Dalle zaten in Stinky Lou & the Goon Mat. Groots waren ze telkens op het Kwadendamme Bluesfestival, in de Nederlandse provincie Zeeland, waar ze al meerdere keren speelden. Mat “The Goon” Dalle (zang, gitaar) en Fabian “Lord’ Benardo (harmonica) speelden met Stinky Lou hun laatste show op 23/01/2010. In 2018 brachten beide heren met producer Jim Diamond (The White Stripes, Sonics, The Dirtbombs, The Devils) bij het legendarische Voodoo Rhythm Records als duo hun debuutalbum ‘Take of Your Clothes’ uit. Nieuwkomer gitarist/zanger Patrick Louis speelde al met Buttnaked, Mississippi Heat en nu nog met Lazy Louis. De rest, is geschiedenis…

Hun debuut release kreeg in de pers de omschrijving “Hipsterblues uit België”, hun tweede “Het oergevoel van delta blues” en over ‘Love Me Some’ schreef de lokale krant “de Boogie Beasts breken uit het bluescircuit…”.

Op de tracklist van 'Love Me Some' staan 12 songs, waarvan tien nieuwe, met als bonustracks de twee Corona-singles “Howl” & “Mine All Mine”, die door Jim Diamond (The White Stripes, The Dirtbombs & The Sonics) in de studio gemixt zijn.

Ik schreef het vorige maand al in mijn Rootstime album recensie dat ‘Love Me Some’, hun nieuwe release heel vertrouwd klinkt, daar de BB-elementen terugkeren: snedige gitaren, hypnotiserende slidepartijen, een pompende blues harp en heerlijk groovende drums. Toch klinken de Boogie Beasts op het einde van de rit anders: soulvoller én méér dansbaar. Dit heeft o.a. te maken met nieuwkomer Patrick Louis, die zonder meer al zijn stempel op dit album drukt. Daarnaast is er uiteraard ook de belangrijke inbreng van geluidsingenieur Koenraad Foesters (Studio Jupiter, Koninksem), de vaste man aan de knoppen van de band die de productie verzorgde. Het resultaat: nóg meer groove, soul en rock, maar zonder de roots van de groep -“ain’t nothing but the blues”- te verloochenen.

Het team van Move2blues organiseerde in de MOD in Hasselt op donderdag 14/10 hun Limburgse cd-voorstelling, die gezien de opkomst heel wat bijval had. In het voorprogramma stonden twee “oude” bekenden, voor hen die Rusty Roots, de garage-bluesband uit Peer uiteraard kennen. Zanger/gitarist Jan Bas & drummer Nico Vanhove maakten deel uit van het vijftal dat in 2005, na slechts drie optredens, op het podium van het BR&BF in Peer stond. Na vier studio albums en na meer dan 15 jaar touren met Rusty Roots en tal van andere projecten achtte Jan Bas de tijd rijp voor solowerk. Samen met producer Mario Goossens werkt hij momenteel aan zijn eerste soloplaat, die in het voorjaar van 2022 zou moeten verschijnen. Hier in Hasselt bewees hij met nummers als “Tennessee Whiskey”, “Wicked Games” en “Backdoor Man” (een nummer uit het vierde RR-album ‘Your Host’, 2014) en een nog niet uitgegeven nummer “Don’t Be Afraid of the Dark” (zou de titel kunnen zijn), dat hij een geweldig zanger en performer is.

Maar, rond tien was het tijd voor de Boogie Beasts! Zij bestaan ondertussen 10 jaar, ‘Love Me Some’ het nieuwe album én een nieuwe gitarist… méér dan één reden voor dit publiek feestje met afwisselend nieuw werk én vooropgestelde “best of” selecties! Jan & Co lieten ons, na enkele krachtige uithalen van de sympathieke-podiumvullende-Fabian op zijn harmonica, een eerste keer kennismaken met hun nieuwe (paarse) release met “I Don’t Care”, “Get Away” en “Get Me Out of Here”. In de drie nummers klonken de beide gitaren lekker ouderwets terwijl ze voluit voor de groove gingen, zat er een Canned Heat-vibe in het opwindende “Get Away” en deden de vier meteen spontaan alles wat los hing incl. je knoken shaken. Uit hun vorige album (‘Deep’, 2019) volgden er dan vier nummers, waarvan “Mad” en “Trouble” duidelijk bij de aanwezigen de nodige adrenaline deed rondgaan. Op “Run You Down” (het eerste nummer van de tweede selectie) bedwelmde de slide gitaar je daarna op een R.L. Burnside-achtige wijze en werkte “Bring It On”, de album opener -zoals de andere single uit het voorbije jaar “Favorite Scene”- met een heel aanstekelig riff erg positief op je innerlijke. “Howl” was een meer relaxt nummer (dat al heel goed scoorde) met een geweldige solo van Patrick Louis en “(Be) The One”, een nummer dat om weinig woorden vraagt. Voor de overgangsnummers ging Jan terug naar zijn debuutalbum (‘Come and Get Me’, 2015) en schakelde hij met “Shake’Em” en “Soul Keeps Crying” nog een versnelling hoger. Voor de finale bleven er nog vier nummers over. “Mine All Mine” hield de meute op de dansvloer verder in beweging, “In Your Hands” deed Iron Butterfly zowat doet verbleken, het funky “Like a Snake” zorgde voor wat extra zweet, waarna er in de grote finale nog “A Girl Like You” volgde. Rond dit laatste nummer hing de geest van Big Joe Williams en Muddy Waters en zweefden er flarden van “Baby Please Don’t Go” voorbij. “A Girl Like You” bewees hier vanavond door zijn knappe groove, dat het zeker nog vaak zijn ding zal gaan doen. Heren, opdracht geslaagd!

“De Boogie Beasts doen nog altijd wat ze graag doen. Met de voorstelling van hun nieuwe album bewezen ze hier vanavond, dat ze het soms bewust anders maar nog altijd erg goed doen, zonder hun identiteit te verklungelen...”

Eric Schuurmans

foto © Manon Houtackers

meer foto © Manon Houtackers

VOLGENDE move2blues-MOD-AFSPRAAK:

11/11/21: DANA GILLESPIE & the LONDON BLUES BAND (UK)